Ez pentsatu ezertaz. Hemen egon. Hemen atzerritarra naiz, baina aldi berean dena ezagun egiten zait...dena dela ezin naiz galdu, beti iristen gara hormara.Fotomatoi batean esperoko / itxarongo dut nire argazkia, irudia beste baten aurpegiaz aterako da, eta horrela historio berri bati ekin niezaioke.

Aurpegiak, aurpegiak ikusteko irrikitan nago. Ileapaindegi batean lana topa nezake. Beldur naiz gau hontaz. Ze inozoa. Larritzeak gaixo jartzen nau, zeren nire alde bat pilo bat larritzen / estutzen da eta besteak ez dio sinesten.

Nola bizi behar dut? Hain gauza gutxi dakizkit...
Beharbada kuriosaegia naiz. Hain aldrebes pentsatzen dut sarritan...

Begi ertxien barnean, are eta gehiago itxi oraindik...
ala harririk astunenek ere bizia hartzen dute.
Koloreengatik izan. Koloreak! Neoiak ilunabarreko zeruan, tranbia gorri eta horiak.
Beharra, maitasun uholde baten beharra.
Soilik prest egon eta munduko mutil guztiak begiratuko didate